UFABETWINS เมื่อเป็นฮีโร่ของประเทศ และประเทศกำลังย่ำแย่ด้านเศรษฐกิจ มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีใครสักคนเข้ามาขอความช่วยเหลือเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ โดยใช้คำว่า “รักชาติ” เป็นเครื่องมือ
นี่คือเรื่องราวของนักกีฬาคนแรกในประวัติศาสตร์ประเทศกานาที่ได้เป็นแชมป์โลก และต้องพบกับโจทย์ดังกล่าว เขายินดี “ให้ยืม” ทว่าเขากลับ “ไม่ได้คืน” ฮีโร่ของประเทศ บูคอม คือย่านชาวประมงในเมืองหลวง กรุงอักกรา ประเทศกานา และเมืองแห่งนี้ถือเป็นเมืองของนักสู้ ผลิตนักชกเก่ง ๆ ระดับแชมป์โลกขึ้นมาหลายราย ทว่าหนึ่งเดียวในดวงใจของคนที่นี่ นักชกคนแรกในประวัติศาสตร์ของประเทศที่คว้าแชมป์กีฬาในระดับสากล ชื่อของเขาคือ เดวิด โคเตย์
หรือนักชกเจ้าของฉายา ดีเค พอยซัน (DK Poison) นั่นเอง เด็กชายที่นี่ทุกคนถูกสอนให้พูดกันด้วยกำปั้น ทุกครั้งที่ความเห็นไม่ตรงกัน ทุกคนจะไม่เถียง แต่จะใช้การชกต่อยเพื่อให้จบปัญหา ณ ตรงนั้นเอง และนั่นคือสิ่งที่หลอมรวมให้ ดีเค กลายเป็นนักชกข้างถนนตั้งแต่อายุยังน้อย จนกระทั่งสามารถเป็นนักมวยอาชีพได้ตั้งแต่อายุ 15 ปี เท่านั้น การเติบโตจากมวยข้างถนนทำให้เขากลายเป็นนักชกสายเดินหน้าแลก เป็นมวยไฟเตอร์พันธุ์แท้ ต่อยเอามัน ไม่คุณก็ผมต้องร่วงกัน
ไปข้าง เขาใช้การ์ดน้อยมาก เมื่อ ดีเค เครื่องติด เขาจะเดินหน้าปล่อยหมัดไม่หยุดจนเป็นนักชกขวัญใจชาวกานา เพราะที่นี่มวยถือเป็นกีฬายอดนิยมอันดับ 2 รองจากฟุตบอล ดีเค ไต่เต้าขึ้นไปจากการเป็นแชมป์รุ่นเฟเธอร์เวตของประเทศกานาในปี 1969 และไต่ระดับเป็นแชมป์มวยแอฟริกาในปี 1974 จนกลายเป็นที่จับตาและได้รับโอกาสให้ขึ้นชกชิงแชมป์โลกในฐานะผู้ท้าชิง โดยคู่ชกในวันนั้นเป็น รูเบน โอลิวาเรส นักชกชาวเม็กซิกัน ซึ่งนั่นเป็นการชกนอกทวีปแอฟริกา
ครั้งแรกของ ดีเค อีกด้วย การชกในวันนั้น ดีเค เอาชนะได้ด้วยคะแนนหลังจบ 15 ยก ความยิ่งใหญ่ก็เกิดขึ้นหลังจากที่เขาบินกลับมาที่กานา บ้านเกิดในปี 1975 เขาพบว่าตัวเองคือหนึ่งในผู้หมุนวงล้อแห่งประวัติศาสตร์มวยกานา และทำให้เด็ก ๆ รุ่นหลังอยากจะเดินตามรอย เพราะที่นี่ไม่เคยมีใครได้แชมป์โลกกีฬามาก่อนเลยแม้แต่ชนิดเดียว ดังนั้นการกลับถึงสนามบินของ ดีเค จึงเป็นเหมือนกับกระแสฟีเวอร์ครั้งใหญ่ เขากลายเป็นผู้มีอิทธิพลระดับประเทศ ถึงขั้นที่ว่า
ประธานาธิบดีแห่งกานายังต้องเชิญตัวมาดื่มน้ำชาเพื่อฟังเรื่องเล่าในวันนั้นที่เขาได้เป็นแชมป์โลกเลยทีเดียว ทุกคนรักและเคารพ ดีเค เป็นอย่างมาก เขาได้รับการประดับยศสูงสุดในประเทศโดยมีชื่อว่า “The Order of Volta” หากเป็นประเทศอังกฤษก็คือยศ “เซอร์” อะไรประมาณนั้น โดยคนที่แต่งตั้งยศนี้ให้กับเขาคือพันเอก กูตู อาเชียมปง คนที่เป็นประธานาธิบดีของประเทศแห่งนี้ ในขณะที่ ดีเค กำลังเหมือนกับเหยียบอยู่บนก้อนเมฆและโลกแห่งความฝัน เขาก็พบว่าแท้จริง
แล้วการที่เขาได้รับการต้อนรับขับสู้อย่างดี เอาใจสารพัดจากรัฐบาลกานานั้นไม่ได้เกิดขึ้นด้วยความบริสุทธิ์ใจ 100% แต่มันกลับแฝงด้วยผลประโยชน์บางอย่างที่ทำให้เขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เอาน่าเพื่อบ้านเมือง ดีเค อาจจะเหยียบสวรรค์จริง ๆ อย่างที่หลายคนเปรียบเทียบ เพราะในเวลาเดียวกัน กานา ที่เป็นประเทศซึ่งมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ และมีรายได้หลักจากภาคการเกษตร กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่แสนจะยากลำบาก และมันทำให้ผู้พัน อาเชียมปง
ต้องรีบแก้ไขปัญหานี้ เหตุผลที่ อาเชียมปง อยากจะเข้ามาตีสนิทกับ ดีเค นั้นมีนัยยะซ่อนเร้นหลายอย่าง อย่างแรกคือเขาเป็นหัวหน้าคณะปฏิวัติ ที่ก่อการรัฐประหารโดยไม่เสียเลือดเนื้อต่อรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตย สิ่งนี้ทำให้เขาไม่เป็นที่นิยมในหมู่ชาวกานาบางกลุ่มที่ไม่ชอบการเล่นนอกกติกา จะมีคนไม่ชอบก็ไม่แปลกนัก เพราะหลังจากรัฐประหารแล้ว ผู้พันอาเชียมปง แต่งตั้งตัวเองเป็นหลากหลายตำแหน่งเสียเหลือเกิน นอกจากจะเป็น
ประธานาธิบดีแล้ว ยังเป็นประมุขของประเทศ, เป็นประธานสภาแห่งชาติ, สภาการทหารสูงสุด และเลื่อนยศของตัวเองใหม่ให้โก้กว่าเดิม จาก พันเอกอาเชียมปง เป็น พลเอกอาเชียมปง ดังนั้นการที่เขาจะเข้าหา ดีเค ก็ย่อมต้องมีเหตุผล เพราะ ดีเค เป็นขวัญใจชาวกานาทุกคน ไปไหนใครก็รัก เขาหวังจะได้คะแนนนิยมจากตรงนั้น แต่คะแนนนิยมไม่ใช่สิ่งเดียวที่นายพลอาเชียมปงต้องการจาก ดีเค เขาต้องการมากกว่านั้น ไม่ใช่แค่ความสนิทสนม แต่ต้องการเงินต่างหาก
ย้อนกลับไปที่เรื่องเศรษฐกิจของกานา ซึ่งในเวลานั้นมีปัญหามาก เพราะพวกเขาไม่ได้วางแผนเศรษฐกิจไว้ดีนัก อีกทั้งภาคเกษตรกรรมก็ประสบปัญหาหนักมากจากฝนที่ไม่ตกต้องตามฤดูกาล หนักที่สุดคือปัญหากรทุจริตในชนชั้นบริหาร ทั้งหมดนี้ทำให้ปัญหาปากท้องในของประชาชนในแต่ละครัวเรือนสูงขึ้น และทำให้นายพล อาเชียมปง โดนโจมตีเสมอมา นายพลอาเชียมปง ไร้ทางเลือก และแชมป์โลกของ ดีเค ก็มาถูกเวลาเสียเหลือเกิน เขาจึงใคร่อยากจะขอยืมเงิน
ของ ดีเค ที่เพิ่งได้แชมป์โลกมาสักก้อน เพื่อแก้ไขปัญหาไปทีละเปลาะ ทีละเปลาะ เปลาะแรก ขอให้ประชาชนได้อิ่มท้องก่อน เพราะเชื่อว่าถ้าได้ท้องอิ่มแล้ว ความเดือดดาลต่าง ๆ ก็จะลดน้อยถอยลงไปตามปริมาณความหิวนั่นเอง นายพลอาเชียมปง บอกกับ ดีเค ว่า การกระทำครั้งนี้ถือเป็นการเสียสละ และแสดงถึงความรักชาติของตัว ดีเค เอง นอกจากนี้เขายังยืนยันว่า เงินจำนวน 45,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ
(ปรับค่าตามเงินเฟ้อจากปี 1976 สู่ปี 2020 แล้วอยู่ที่ราว 200,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ) ที่ขอยืมนั้นจะถูกเอาไปใช้อย่างตรงวัตถุประสงค์ นั่นคือการซื้อปลาทูและปลากระป๋องสำเร็จรูปให้แต่ละครอบครัวได้นำไปประกอบอาหาร ซึ่งเมื่อถึงเวลาที่เหมาะที่ควรหรือช่วงเวลาที่รัฐบาลมีเงินในคลังเมื่อไหร่ รัฐบาลกานาพร้อมจะชดใช้ให้กับ ดีเค จนครบจำนวนและยังจะจ่ายดอกเบี้ยเพิ่มอีกด้วย ดีเค เชื่อมั่นในคำเชิญชวนนั้น เขาเคยจนมาก่อน เขารู้จักความหิวว่ามันทรมานแค่ไหน
และที่สำคัญเขารักชาติและประชาชนกานา เขาอยากให้ทุกคนได้กินอิ่ม เขาจึงตอบตกลงเพื่อแบ่งเงินรางวัลที่ได้มาให้กับพี่น้องที่ช่วยเชียร์เขาจนมาถึงจุดนี้ อย่างน้อย ๆ ก็ได้บ้านจากรัฐบาลมาแล้ว 1 หลัง การให้ของเขาครั้งนี้จะทำให้เขามีคนรักมากขึ้นด้วย มันไม่ได้แย่อะไรกับการให้ยืมเงินจำนวนนี้ เพราะเงินไม่ได้หายไปไหนอยู่แล้ว เดี๋ยวก็ต้องได้คืนเพราะใช่เป็นการให้เลย แต่มันคือการให้ยืม ดีเค คงคิดเช่นนั้น ทว่าสำหรับรัฐบาลที่ไม่ได้มาด้วยความชอบธรรม
มักจะมีเรื่องแปลก ๆ ที่คาดเดาไม่ได้เกิดขึ้นเสมอ อ้าวเฮ้ย การให้ใครยืมเงินมันมีกฎอยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือเมื่อเขามาขอ เขามักจะพูดจาดีอ้อนวอนพร้อมกับเหตุผลมากมาย แต่เมื่อถึงเวลาต้องชดใช้ สิ่งเหล่านั้นที่เคยเห็นจะหายไป เหลือแต่ความน่าปวดหัวให้กับเจ้าหนี้ โดยเฉพาะการเจอกับพวกลูกหนี้ที่ “ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย” เราไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วรัฐบาลชุดนายพลอาเชียมปง ตั้งใจจะคืนเงินให้กับ ดีเค หรือไม่ แต่ที่แน่ ๆ หลังจากให้เงินแล้ว ดีเค เล่าว่าเขาไม่เคยเห็นวี่แวว
ว่าเงินจำนวน 45,000 ดอลลาร์สหรัฐฯ ที่เป็นค่าปลาทูเลี้ยงประชาชนในวันนั้นของเขาจะได้คืนเลย ผ่านไปจากวันที่คว้าแชมป์ ดีเค ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จเหมือนเคย เขาเสียแชมป์ในการป้องกันครั้งแรกให้กับ แดนนี่ โลเปซ จากสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะชกอีก 5 ไฟต์หลังจากนั้น และเป็นการแพ้ถึง 4 หน ไม่ว่าจะเคยดังแค่ไหน แต่สำหรับนักมวยและนักกีฬาทุกชนิด “สถานการณ์ ณ ปัจจุบันสำคัญที่สุด” เมื่อไม่มีเข็มขัดแชมป์ที่เอว เขาก็เป็นแค่อดีต ไม่ใช่ที่ 1 ในปัจจุบันอีกต่อ
ไป และสิ่งนี้ส่งผลถึงรายได้ในกระเป๋าของเขาที่น้อยลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งเขาเริ่มคิดแล้วว่า “เมื่อไหร่จะได้เงินคืน” ดีเค เองก็เป็นผู้น้อยไปแล้วเมื่ออ้อยเข้าปากช้าง มันยากที่เขาจะไปงัดข้อกับรัฐบาลทหารที่ไม่ยอมใครง่าย ๆ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่รอเพียงอย่างเดียว ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ คือ รัฐบาลชุดนี้จะบริหารดีจนเศรษฐกิจเติบโต มีเงินเข้าคลังมากพอจนสามารถนำเงินมาใช้เขาได้ แต่สิ่งที่เขาหวังนั้นมันน่าช่างเสียดาย เพราะไม่มีวี่แววเกิดขึ้นเลย รัฐบาลของนายพลอาเชีย
มปง อยู่ในตำแหน่งได้ 6 ปี ไม่มีเรื่องราวดี ๆ เกิดขึ้นมากมายนัก สุดท้ายหมองูก็ต้องตายเพราะงู เมื่อเขาถูก พลโท ควาซี่ อาคุฟโฟ่ นายทหารที่เจ้าตัวแต่งตั้งให้เป็นรองประธานาธิบดีเองกับมือ ใช้กำลังล้มล้างรัฐบาลอาเชียมปง จนล่มสลายในปี 1978 ส่วนตัวนายพลอาเชียมปงก็ถูกประหารชีวิตในปีถัดมา สำหรับ ดีเค นี่ไม่ใช่เรื่องดี เพราะเจ้าหนี้เดิมก็ไม่อยู่แล้ว แถมเจ้าหนี้ใหม่ยังมาจากการรัฐประหารอีกต่างหาก ผลก็คือมันเข้าอีหรอบเดิม เขาพยายามแบกหน้าทวงถามเงินที่
เขาเคยเป็นเจ้าของ ทว่าไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก มีแต่ข้ออ้างว่า “อ้าว นึกว่าปลาทูและปลากระป๋องนี่เป็นของขวัญจาก ดีเค พอยซัน เสียอีก” กลายเป็นการมองเรื่องตลกโปกฮากันไป จนที่สุดแล้วความหวังที่จะได้เงินคืนของ ดีเค ก็ค่อย ๆ มอดลงเรื่อย กลายเป็นเพียงความหวังลม ๆ แล้ง ๆ เท่านั้น
คลิ๊กเลย >>> https://www.ufabetwins.com/
อ่านข่าวเพิ่ม >>> บ้านผลบอล